'Voor de vlier moet men zijn hoed afdoen'

 'Voor de vlier moet men zijn hoed afdoen'  is een oud gezegde en na wat ge-Google heb ik meer respect gekregen voor de boom die zo woekerde in mijn tuin; ik had hem in de herfst flink gesnoeid (zie de verdorde takken onder de autoband), dat onkruid van een vlier die mijn kerselaar begon te verdringen en als ik moest kiezen tussen vlier en kersen was de keuze rap gemaakt want vlierbomen kom je toch overal tegen.

Langs Vlaamse wegen. Zowat elke boer had een vlier staan en niet enkel om vliegen te verjagen, je kan er zowat alles van gebruiken: bast, bloem, bes en blad, het bevat vitamine C en is ontsmettend.
Mij is het vooral om de bloemschermen te doen. Sinds jaar en dag maak ik vlierbloesemsiroop, de koude bereiding wel.

Vul een zak met droge witte bloemschermen, als je het gele stuifmeel ziet ben je te laat want daar gaat de siroop van gisten. Voeg citroenen, suiker, citroenzuur, water toe en facultatief witte rozenblaadjes. De juiste hoeveelheden zoek je best zelf op want er zijn tal van recepten op internet, ik maakte een variant met rietsuiker wat de siroop een donkere kleur geeft. Uiteraard gebruik ik minder suiker dan aangegeven, nog liever zou ik een siroop willen maken zonder suiker maar dan is het geen siroop meer plus is de suiker essentieel voor de bewaring.

Alles in een inox pot doen en op een koele plaats zetten, elke dag twee maal in roeren gedurende vijf dagen. Afgieten door een neteldoek en zuivere bokalen vullen, fris bewaren.

Altijd veel bijval geoogst met dit aperitief: van elk een derde: vlierbloesemsiroop, gin en ijsblokjes.
Voor de kindjes aanlengen met water en een rietje erin:
-Nog japje.

Watch What You Eat Chickens Injected With Steriods and Hormones

Melanza ripiene - aubergines italiano

Wat er zo leuk is aan mijn Italiaanse bijbel alias De zilveren lepel is dat je per ingrediënt tien- twintig of dertig recepten voorgeschoteld krijgt. Een kookboek naar mijn hart. Heb ik niet jaren geleden al gezegd: als ik in mijn frigo een variatie aan groenten zie liggen dan wens ik me een kookboek toe dat me zeggen kan wat ermee aan te vangen want groenten combineren ligt niet altijd voor de hand. Dàt was voor internet. Nu kan je naar hartenlust je ingrediënten intoetsen op Google en je krijgt een resem recepten.
Maar met deze heb ik immer 3,2 kilogram aan recepten bij de hand, zo zwaar is dat boek. Als men me ooit zou zeggen ' je mag maar één boek meenemen van je vijftig kookboeken dan zal ik geen seconde twijfelen.

Uit de dertig auberginesrecepten koos ik deze want als nieuweling laat ik me nog graag leiden door de foto van het gerecht op de volgende bladzijde. Ziet er veel lekkerder uit in het boek. Het moeilijkste was het uithollen van de aubergines en dat de pulp zo gauw donker werd al merk je daar niet veel meer van eens je alles gemengd hebt en aan het stoven bent.

4 gehalveerde en uitgeholde aubergines, 3 el olijfolie + extra voor de schotel, 1 ui fijn gehakt, 1 stengel bleekselderie en oeps, doet er mij aan denken dat de soep kookt, snel mixen met verse koreander, 3 groene of rode paprika's (ik deed er twee in), 4 rijpe tomaten, 2 eieren losgeklopt, 3 eetlepels vers geraspte parmezaan
oven op 180°, bakken tot ze borrelen en goudbruin zijn
bon appétit

tablier plein de surprises

 Le tablier

"Je crois que les jeunes d'aujourd'hui ignorent ce qu'est
un tablier... Vous souvenez-vous du tablier de votre grand-mère ?
Les mères et grand-mères portaient un tablier par-dessus leurs vêtements pour les protéger car elles avaient peu de robes de rechange. Il était beaucoup plus facile de laver un tablier habituellement en coton que de laver blouse, jupe ou robes . Le principal usage du tablier était donc de protéger les robes mais en plus de cela:   -Il servait de gant pour retirer un plat brûlant du fourneau
- Il était merveilleux pour essuyer les larmes des enfants et, à certaines occasions, pour nettoyer les frimousses sales.
 - Depuis le poulailler, le tablier servait à transporter les oeufs, les poussins à réanimer, et parfois les oeufs à moitié éclos, que maman déposait dans un fourneau tiède afin de faciliter leur éclosion.- Quand il y avait de la visite, le tablier servait d'abri aux enfants timides. d'où l'expression : «Se cacher dans les jupons de sa mère».
- Par temps frais, maman le relevait pour s'y emmitoufler les bras et les épaules, par temps chaud, alors qu'elle cuisinait devant le poêle à bois,   elle y épongeait la sueur de son front.
 - Ce bon vieux tablier faisait aussi office de soufflet, alors qu'elle l'agitait au dessus du feu de bois pour le ranimer.
 - C'est lui qui servait à transbahuter pommes de terre et bois sec jusque dans la cuisine
- Depuis le potager, il servait de panier pour de nombreux légumes ; après que les petits pois aient été récoltés, venait le tour des choux. - En fin de saison, il était utilisé pour ramasser les pommes tombées de l'arbre.
- Quand des visiteurs arrivaient à l'improviste, c'était surprenant de voir avec quelle rapidité ce vieux tablier pouvait faire la poussière.- A l'heure du repas, grand-mère allait sur le perron agiter son tablier, c'était signe que le dîner était prêt,et les hommes aux champs savaient qu'ils devaient passer à table.
- Grand-mère l'utilisait aussi pour sortir la tarte aux pommes du four et la poser sur le rebord de la fenêtre, afin qu'elle refroidisse ; de nos jours sa petite fille l'y pose aussi, mais pour la décongeler... Autres temps, autres moeurs
Il faudra de bien longues années, avant que quelqu'un invente un vêtement, qui puisse rivaliser avec ce bon vieux tablier utile à tant de choses. La seule chose que les enfants de l’époque aient attrapée au contact du tablier de maman ou de grand-maman, c’est de l’amour ..."