zondag 1 mei 2016

Epeautre entre autre

une trouvaille
après des années




 Depuis que j'ai suprimé le (froment de ) blé , les patates, le riz et les pâtes (les conseilles de Voedselzandloper),  mon tractus digéstif n'est plus rouspétant, le ventre diminu et ça sent plus àgréable, là entre ma tête et mes jambes.
 C'est que quand j'ai de la visite que j'essaye d 'offrir quelque chose connu mais adapté. Surtout avec des enfants. Quelqu'un du magasin bio m'avait dit que le Triticum spelta,  l'épeautre n'était pas un grain.
Mais si, c'est un grain bien qu' un de plus vieux. Hildegard von Bingen écrivait au douzième siècle que l"epeautre contient tout ce qu'a besoin un être humain.  Spelt maakt deugdelijk bloed, geeft een rein gemoed en de gave van blijmoedigheid.
Epeautre nous donne le sang vertueux , une conscience pur et le don d'enjouement.
Quoi en faire?
Des cr  è   pes!

300gr de farine d'épeautre partiellement intégrale bio
une poigée d'avoine
500 ml lait d'amande
belle pincée de sel
1 c.à.s. d'huile de colza
3 oeufs à fouetter
dans le saladier
fines tranches de pommes




 L’épeautre serait l'ancetre du blé . Il est nourrissant , énergétique, facile à digérer et est généralement bien toléré par les personnes sensibles au gluten
Il a une saveur de noix et sa farine est panifiafle et donne un pain avec une texture très fine ( c'est mon pain préféré )
l'epeautre constitue un excellent substitut du blé.

Spelt heeft een heilzame werking op tal van vlakken. Het is goed voor reuma, kanker, migraine, zenuwontstekingen, depressies, suikerziekte, zwaarlijvigheid, immuniteitsziekten en voor allerlei allergieën zoals bijvoorbeeld tarwe. (blé de froment)

woensdag 27 april 2016

Brandnetel pesto d'orties




-Hier heb je wat te lezen, zei mijn buurvrouw en stopte me wat tijdschriften toe.
Ze kwam nooit met lege handen, bezocht me dagelijks toen ik met mijn krukken rondpikkelde maar veel in de zetel zat te zitten, een dik half jaar terug.
De krukken heb ik al lang aan de kapstok gehangen, verhuisde en toch spaart de buurvrouw trouw de 'Primo' voor mij. Naast het oplossen van het Zweeds kruiswoordraadsel om Mr Alzheimer buitenshuis te houden - grapje want wandelen is een beter preventie - lees ik trouw de rubriek 'Kruidig leven' van Birgit Vrijsen. Het zou mijn motto kunnen zijn, maar zij was eerst. Toen ik bij haar rubriek een foto van een (bloeiende, pluk nooit bloeiende!) brandnetel zag maakte ik een vreugdesprongetje en dan dat poepsimpel gerecht, ik kon amper wachten.
Lang hoefde dat niet want het regent wel wat de laatste weken maar dat heeft zijn voordelen: brandnetels floreren bij water én je moet ze amper wassen na de -tigste plens, hagel of sneeuwbui, zo eind april. Veel heb ik er nog niet in deze nieuwe tuin maar ik koester ze, rij er met mijn grasmachine schonekes naast. Ze zijn mooi stevig en hebben een paarse gloed in de top. En ze prikken.
Met de paardenbloemblaadjes had ik meer moeite, de bloeitijd is ruim voorbij. De pluisbollen zijn uitgeblazen sinds ik mijn kleinkinderen de truc leerde. 'Ja', sprak de vierjarige ernstig met de lege steel in zijn hand, 'ze houdt van mij'.

Dit heb je nodig: brandnetels, paardenbloemblad, basilicum, olijfolie, parmezaan, look, zeezout, zwarte peper en walnoten die ik gemakshalve verving door pijnboompitten want die moest ik niet meer kraken.
Al het groen grondig reinigen, vooral het laaggrondse paardebloemblad, droogzwieren en volg dan je gevoel. Ik begin dus niet met de aanbevolen halve kop olijfolie en mix niet alles door elkaar, proef na elke mixbeurt tot het lekker genoeg is.

 En, nee, het prikt niet op de tong, enkel aan mijn vingertoppen.

vrijdag 18 maart 2016

Pascale met groenten



Geloof het of niet, ik blijf eten en nog niet zo een beetje. Tijd om terug te schroeven zelfs, minder brood! Daarom opende ik het enige kookboek dat ik van Pascale Naessens bezit: 'Puur Genieten - 2012'. Ze had me niet geïmpressioneerd de eerste keer dat ik het boek opensloeg al maakte ik toch snel twee makkie gerechten die inderdaad succes oogstten. De verkoop van haar kookboeken hebben haar geen windeieren gelegd, geen kok zijnde staat ze aan de top met haar kookboeken. In de Humo van deze week vind ik haar als 42ste in de lijst van de 50 rijkste binnenlandse entertainers met een duizelingwekkend bedrag van 1.005.299 euro, maar haar man, Paul Jambers prijkt op de tweede plaats en is zeven keer zo vermogend. En samen zijn ze in de zevende hemel. Het bestaat.

Wat stond er nu op mijn verlanglijstje? Véél groenten; weinig rauwkost en zetmeel; een manier om mijn opstandige maag en weegschaal te sussen.
'Mozzarella met groenten en walnoten' op p.168 bleek aan al die wensen tegemoet te komen.
Voor de verandering kocht ik een bufala mozarella want zovéél lekkerder las ik her en der.
Klopt, al mag je de véél eraf laten en het laat zich minder makkelijk snijden dan de gewone.
Haar tip: voor mooi resultaat:koop voorgesneden mozzarella plakjes kopen of gebruik andere voorgesneden kaas.


Telaat, maar laat me nu alle groenten in huis hebben voor het recept, een pak meer zelfs, ik ben een groentenkoper.
Het principe: snij alles in fijne repen en stoof eerst de hardste groente. (wortel, paprika, prei, courgette). Peper, zout en olijfolie zijn basisingrediënten voor Pascale en worden bijgevolg op geen enkele pagina vermeld, lees ik achteraf op p.33. Ik heb mijn gevoel gevolgd, de pepermolen en het zoutvat naar eigen behoeven gehanteerd, enkele bruine boschampignons toegevoegd en een toren proberen te imiteren zoals zij er een heeft opgebouwd, balsamicosiroop, sesamzaad, walnoten dienden als smaakmakers en versiering.
Besluit: zeer eetbaar als vegetariër maar wat lauwer ben ik over de temperatuur van dit gerecht; combinatie koude kaas, sla en warme groenteslierten.
Of had ik alles moeten laten afkoelen?