maandag 14 december 2015

the last one

Dit is hem dan, mijn aller-, allerlaatste tomaat uit eigen kweek, half december 2015.
Nog glanzend en nièt in de koelkast bewaard.
In de herfst bleven er nogal wat onrijpe tomaten hangen en over de aanpak ervan verschilden mijn buurman en ik van mening. Hij had veel meer groene tomaten dan ik omdat zijn serre in de namiddag overschaduwd werd door de eik van zijn buur. Mijn serre staat quasi in volle zon op een palmpilaar na die pas zuid-westelijke schaduw werpt.
Vernam ik dat hij de groene afsneed om in zijn koele kelder te doen rijpen. Net het omgekeerde wat mijn pa deed, en ik nu; op een warme, zonnige plek leggen om ze dan per dag dieper te zien blozen.
Die groenhangers blijven echt stevig van structuur wanneer ze rood gekleurd zijn.
Op kamertemperatuur heb ik ze maanden bewaard, geeneen is beginnen rotten.
Vanaf morgen moet ik weer tomaten aankopen, snif.
En overmorgen en eergisteren droom ik al over het kweken van tomaten buiten want volgend jaar woon ik op een andere -, serreloze plek. Of dat zonder tomaat zal zijn is een vraag die me al lang bezighoudt. Minstens één pot met klein tomaatjes, zo ga ik het proberen, maar intussen leer ik het alfabet.